Over hoge bergen

Wij vertrokken dinsdag 10 uur van de camping in porto Recanatie.

Eerst nog naar de supermarkt en dan recht op ons doel af. Maar deze aanwijzer gaf verkeerde aanwijzingen waardoor wij de weerkeerde kant van de snelweg namen en op die manier een half uur langer onderweg waren. Alsof dat nog niet genoeg was zorgde een flinke file ook nog voor vertraging. 
De Garmin leidde ons door Visso waar een aardbeving heeft plaats gevonden in 2016. Daar is men nog steeds bezig straten opnieuw op te bouwen en om die reden konden wij niet de beoogde route nemen want die weg was doodeenvoudige afgezet.

Het laatste stuk van de route ging over een hoge berg, wij reden tot op de boomgrens, de auto moest er flink aan trekken maar ik had het ook niet breed, hoewel ik ook steeds riep dat het hier zo mooi is. 

Uiteindelijk waren wij op de plaats waar wij zijn wilden, in een hooggelegen dal tussen de bergen bij Castellucio, hier bloeien in mei/juni klaprozen en korenbloemen, het dal is dan een zee van bloemen. Wij hadden pech, het was nog niet zover. Wel bloeiden er kleine witte bloemetjes, er liep een herder met een kudde schapen,  er was een soort van manege waar je een paard kon huren en er liep een ezelin los met haar veulen.

De plek heeft iets magisch, er is een plaats waar je mag overnachten met je camper maar er is ook niks, geen stroom, geen water of verlichting. Wij hebben daar enkele uren doorgebracht en genoten van deze bijzondere plek.

Aan het einde van de dag gingen wij weer terug de berg over om ons campenement op te staan in Assisi.

Inmiddels was het laat en wij besloten te eten bij het restaurant van de camping. Een prachtige plaats met een mooi terras waar wij op deze zwoele avond omringd door de geur van jasmijn heerlijk hebben gegeten. Toen wij opstonden om te vertrekken viel ik languit over de hoge stenen voet van een parasol die naast mijn stoel stond en die ik niet gezien had. Mijn toch al gewonde voet moest het weer ontgelden, net zoals mijn elleboog en mijn trots. Ik viel over de tafel van mensen die gelukkig ook klaar waren met eten en aan een lege tafel zaten, maar trok ook de aandacht van alle aanwezigen, er werd een stoel aangedragen en een glas water en ik wilde alleen maar WEG!!!!