Lente in de woestijn

De wekker stond op 7 uur en ging warempel nog op tijd af ook.

Snel ontbijtje, douchen en alles op z’n plek (bij een camper ook duidelijk niet onbelangrijk) en gaan met die 10 meter. Eerst tanken en boodschappen gedaan  en dan op pad, eindelijk LA uit, tot nu toe nog niet veel moois gezien, slechte snelwegen waar veel vuilnis naast ligt en best veel armoedige wijken.

Langzamerhand begint het mooier te worden, veel cactussen, gehuchtjes met winkeltjes en aardige uitzichten. We stoppen onderweg voor koffie en een foto. En weer verder, daar zijn de eerste Yoshua trees.

Uiteindelijk bereiken wij het Yoshua tree park, daar zijn verschillende campings waarvoor je niet kunt reserveren, wie het eerst is heeft mazzel. Wij waren niet de eerste en hadden geen mazzel. Wat nu? Maar weer langs de ingang van het park, misschien weten ze daar een plek. Dat weten ze, wel buiten het park. Eerst maar naar de camping gereden, daar konden wij terecht, inmiddels was het ongeveer half 4 in de middag. 

We hadden nog niet gegeten, snel een broodje en weer naar het park met de camper waar wij naar het bezoekerscentrum reden.

Daar reed met grote regelmaat een pendelbusje die gratis mensen door het park reed volgens het hop on- hop off model. Wij waren mooi op tijd en zaten als enige passagiers ain het busje. Wij kregen veel informatie van de 2 dames die het busje bestuurden en begeleiden en hadden mooie gesprekken met ze over onze culturen en manier van tegen het leven aankijken.

Wij wilden graag afgezet worden bij Hidden Vally. Een vallei die vroeger gebruikt werd door een veeboer die daar zijn vee liet grazen. Omdat de ingang te klein was heeft hij toen eerst de boel opgeblazen. In die vallei hebben wij een mooie wandeling gemaakt.

Het park is een woestijn, maar wij waren er net op het juiste moment, in deze tijd bloeien er veel planten en ook de Yoshua tree staat bijna in bloei, helaas zijn wij daarvoor net te vroeg. De Yoshua tree is eigenlijk geen boom maar familie van de lelie. Ze groeien  2.5 cm per jaar en doen het alleen op grote hoogte 4000 meter boven de zeespiegel. Er staan best grote bomen bij, die moeten daar dus al lang staan.

Er waren ook veel klimmers die de diverse rotsen beklommen, met als doel om bovenop een rots te staan als de zon ondergaat, dat moet een prachtig gezicht zijn.

Wij gingen weer mooi met het busje mee om bij de camper afgezet te worden. Daarmee reden wij naar de camping waar wij rap aan het eten begonnen, rond half 9 zaten wij te eten.