Toffe aankomst.

Het begint saai te worden, maar het begin is alle dagen hetzelfde. Rond 9 verlaten wij die mooie camping op de heuvel, eerst nog even tanken, en dan op pad.

Drinken voor onderweg, bevroren flesjes water, heerlijk!!

Wij laten het droge dorre land achter ons en al snel begint alles wat groener te worden. Er is weer gras, af en toe zie ik koeien en soms ook schapen. Ik heb al heel veel adelaars gezien, ze zijn niet zo groot als ik dacht, maar de manier waarop zij moeiteloos door de lucht zeilen is ongelooflijk mooi. Wij houden een koffie stop en ik geniet van de geur van het gras en de bloemen, ik ben toch geen woestijnmens ben ik achter gekomen. Als ik onderweg voor de zoveelste keer tegen Ruud zeg, “kijk eens hoe mooi die gele bloemetjes, “ merkt hij op dat hij het niet erg vind om dat steeds te horen.... De struiken beginnen bomen te worden, maar bossen hebben wij niet gezien.

Net een borst volgens Ruud ( eigenlijk zei hij tiet......)

Tegen 1 is het lunchtijd, daarvoor stoppen wij bij het plaatsje Junction, daar is een rivier met een fijn park er langs. Daar parkeren wij onze rental en eten eerst brood met een gebakken eitje voordat wij een bankje in het park pakken. Ik donder zowat in slaap, het geluid van de vogels en de rivier, de zon en de geuren, ik wordt er helemaal zen van.

Park in Juction

Maar wij moeten verder, eerst nog boodschappen gedaan in Junction, wat trouwens zo’n plaatsje is waar je een Amerikaanse soap op zou kunnen nemen) en daarna weer de snelweg op. Wij komen door het plaatsje Johnson, waar president Johnson geboren en getogen is en het landschap wordt steeds mooier en groener. Net Italië vinden wij, prachtig.

Wij hebben geen regen gezien, wel zien wij onderweg steeds plassen water liggen en natte stukken weg. Om 18.00 arriveren wij op de camping in Austin. De KOA in El Paso had gelukkig al voor ons bij deze KOA camping gereserveerd. Dus toen wij binnen stapten om ons aan te melden werd er meteen al opgemerkt “daar zijn jullie dan eindelijk”. Er stond een leuke, goed verzorgde vrouw achter de balie en er liepen 2 mannen rond die zich ook voorstelden. De ene man had een grote hoed op en de ander een grote grijze baard, lang grijs haar in een vlecht, een zonnebril op en een hoed. Oamer is zijn naam. Hij rijd in een golfkarretje voor ons uit om onze plek te wijzen. Hij vroeg wat wij in Austin kwamen doen, “wij komen voor de muziek”. in 1 klap waren wij vrienden met Oamer. Wij hadden hele gesprekken over allerlei soorten muziek, hij heeft ook veel bekenden gezien en hij gaf ons tips waar wij moesten zijn. Toen ik opmerkte dat hij op ZZTop leek zei Oamer “nee, ze lijken op mij”

Maar eigenlijk had ik niet zoveel tijd voor Oamer, ik wilde nog een was draaien want wij hadden geen schone baddoeken meer en er moest gekookt worden.

Uiteindelijk is alles goed gekomen, de was ligt schoon in de kast, we hebben gegeten en gedoucht en kijken terug op een mooie dag.