Oefeningetje geduld.

Om 21.00 lagen wij gisteravond in bed om onmiddelijk in coma te vallen. Half 3 ging de telefoon, de pedicure van mijn vader. Ik neem niet op, maar vlak daarop gaat hij weer. Met  een slaperig hoofd gezapt dat wij in de USA zitten en wat er aan de hand was.....

Daarna wel eventjes wakker gelegen maar toch weer afgenokt.

Wij hadden met de mensen die wij gisteren bij het vliegveld ontmoetten afgesproken samen te gaan ontbijten en dan samen met de taxi naar de camperboer te gaan. Omdat je dan de kosten deelt kan dat toch een behoorlijk bedrag uitsparen, we blijven Hollanders tenslotte.

Afgesproken tussen half 9 en half 10. Wekker op 7 uur gezet, schrikken wij om 09.00 wakker! Het klokje rond geslapen dus. Rap onder de douche door en wij troffen onze afspraak gelukkig nog aan het ontbijt.

Om 11.00 de taxi besteld die er mooi op tijd was. De chauffeur vraagt naar het adres en mijn buurvrouw geeft het adres door. Het adres kwam mij helemaal niet bekend voor dus ik kijk in mijn papieren. Blijken wij een andere camperboer te hebben. Ondertussen probeerde de chauffeur de grappige chauffeur uit te hangen en was zo druk bezig met grappig doen dat hij niet goed naar ons luisterde en het compleet niet tot hem doordrong dat hij 2 verschillende adressen langs moest. Wij vroegen hem naar de afstand tussen deze 2 adressen. Met zijn neus 10 cm van het scherm zocht hij ons antwoord op, de man was zo bijziend als de pest en was nog steeds druk doende met domme praatjes te houden. Alsof wij met een doorgedraaid klein kind te maken hadden. Uiteindelijk leek hij het verhaal te begrijpen en God zegene de greep en maar hopen dat hij in de verte wel kan kijken......

Onderwijl zat hij te vertellen dat hij 7 vrouwen op verschillende adressen heeft en het geluid van een huilende baby na te bootsen. Hij kreeg van ons geen respons, mijn buurvrouw en ik hadden genoeg gespreksstof en de mannen hielden geïrriteerd hun klep dicht ivm de mafketel aan het stuur.

Half 12 waren wij bij de camperboer en de chauffeur begon alle koffers uit te laden. Nog een keer uitgelegd dat onze reisgenoten naar een ander adres moeten. Afgerekend en daar gingen ze, op hoop van zegen.

Bij de camperboer kregen wij eerst een video te zien over alle ins en outs van de camper. Daarna het nodige papierwerk, het was druk, dat werd ons verschillende keren duidelijk gemaakt. Om 13.00 was alles geregeld en moesten wij wachten tot de camper klaar en schoon was. En wachten..... en wachten......en wachten..... Zonder eten..... ontbijt was inmiddels wel weg, Ruud haalt koffie en koekjes uit de automaat en wachten......

Half 4 was de camper klaar, maar de kraan van de wastafel zat los, en weer wachten..... Ja hoor, daar was hij weer!!

Eerst naar een winkelcentrum voor een toeristen T mobile kaart. Want WIFI is niet overal en onderweg wil je wel kunnen bellen als er wat is. T mobile snel gevonden, door naar de supermarkt, alleen het hoognodige gehaald want het is al laat en zie nog maar een plekje te vinden. Vanaf de parkeerplaats verschillende campings gebeld tot we beet hebben.

1.5 uur rijden verderop konden wij terecht. Het is spitsuur, veel file’s en rijden in een wagen van 3 meter breed, 3 meter  hoog en 10 meter lang. Ik vond Ruud superstoer, hij deed het toch maar even.

De camping is hoofdzakelijk een RV camping, we staan hutje mutje op een parkeerplaats aangesloten op stroom en water.

Foto’s van de camping en de binnenkant van de camper volgen morgen