Onderweg deel 2

14 mei 2019 - Wichita Falls, Texas, Verenigde Staten

Vandaag wilden wij kilometers maken, dat is gelukt, we reden er om en nabij 600. Dat is van den Helder naar Valkenburg en terug zo ongeveer. Met dat verschil dat het minder druk is op de weg.

De wegen zijn lang, onmetelijk lang, de vergezichten zijn soms tot voorbij de horizon en verder, er is ongelooflijk veel ruimte. Alles is groot, de auto’s (veel pick-up’s) de winkelcentra, parkeerplaatsen (altijd plek)de supermarkten, de benzinestations en de porties, koffie, frisdrank (in grote bekers waar de Amerikanen de hele dag aan lopen te lurken) en dan niet te vergeten de campers, waar onze 10 meter lange rental een kleintje bij  is. En ze zijn bijna allemaal uitschuifbaar zodat ze een royale kamer en slaapkamer hebben. De hele dag staat de airco te blazen in die dingen met geblindeerde ramen en je ziet geen mens....

Op veel campings merken wij dat campers of enorme caravans, daar voor langere tijd staan. Dat zijn mannen die ergens tijdelijk werk hebben en moeder de vrouw is er dan ook vaak bij. Ze wonen dan niet duur en verdienen knap hun geld.

Of zoals een gepensioneerde buurman ons vertelde, hij had zijn huis verkocht, een enorme caravan met een pick-up ervoor gekocht en verbleef op deze manier overal een paar maanden. Dat beviel hem best en scheelde veel belasting.

Onze ervaring is dat de Amerikanen hoffelijk zijn op de weg, maar ook in de omgang met anderen. Ze houden de deur voor je open, danken uitbundig als je dat voor hun doet en zijn vriendelijk in de omgang. Met name de mensen uit Texas en Louisiana. Ze zijn gemoedelijk, behulpzaam, vriendelijk en geïnteresseerd, vooral als ze er achter komen dat je uit Europa komt, en Holland heeft een streepje voor.

En het lijkt alsof ze daar veel minder regeltjes hebben. Wij hebben mensen zien lopen en fietsen langs de vluchtstrook van de snelweg. Auto’s volgeladen met van alles (gisteren nog tot de nok gevuld met autobanden. Vrachtwagen opleggers achter een pick-up, campers formaat touringcar (bij ons moet je dan een vrachtwagentje wijs hebben, hier niet).

De mensen uit California en New Mexico lijken ons wat minder toegankelijk, veel Mexicanen die wat defensief en gesloten overkomen. Zo waren wij in een supermarkt waar met name schijnbaar veel Mexicanen kwamen maar de sfeer naar ons was niet allerprettigst.

Veel zwervers, heel veel zwervers, schokkend veel zwervers, waarvan we weten dat een deel van die mannen of vrouwen veteranen met een PTSS zijn. Als we daar met de Amerikanen over praten zeggen zij zelf ook dat het een schande is. Volgens een taxichauffeur waar wij laatst mee praatten zou de hele healt care gered zijn met 10% van wat aan oorlog voeren uitgegeven wordt. Mensen begrijpen het zelf ook niet en zijn die oorlogen zat.

Persoonlijk vind ik het een schande, dat een land zo met haar veteranen omgaat, als afgedankt vuil liggen ze met honderden onder de bruggen in Austin of op de stoep in New Orleans.

De wegen zijn niet best, ruim, maar niet best, sommige zelfs heel erg slecht. Wat zijn de Nederlandse wegen dan toch ongelooflijk goed. Overal liggen kapotte flarden van autobanden langs de weg. En ook in Amerika gooien de mensen hun rotzooi op straat, met dat verschil dat het 1000$ kost als ze het zien, dat zouden ze bij ons ook moeten doen.

Een chauffeur vroeg laatst was wij mee zouden willen nemen uit Amerika, de hoffelijkheid en de ruimte. Maar ik zou het toch niet om willen ruilen voor onze gezondheidszorg, onderwijs dat voor iedereen toegankelijk is en onze maatschappelijke zorg.

Eten is duur, met name groente, fruit, zuivel, brood, Er ligt echt meer chips, frisdrank en snoep in de winkels dan gezonde voeding. Ook de wijn is duur. De benzine is goedkoop, het verschilt per staat van 3.84$ per gallon (3.75 Liter) tot 2.35$ per gallon. En dat komt best uit met die V10 slurpende bak waar wij mee rijden.

De huizen variëren van half ingezakte houten huisjes is de arme buurten tot halve paleizen. Het verschil tussen arm en rijk is hier enorm.

Veel te bezichtigen is hier niet, dat komt omdat er zo weinig verleden is. Het verleden dat er is is van een ander volk, de Indianen. Dus met grote regelmaat kom je een bord tegen met een peil dat verwijst naar een “ Historic Mark”. Daar heeft dan bv een veldslag tussen de noordelijken en de zuidelijken plaats gevonden tijdens de burgeroorlog, zo’n 150 jaar geleden. Ik vermoed dat de Amerikanen daarom ook zo gek zijn op Europa, wij hebben een geschiedenis.

Rond 17.15 kwamen wij aan op de camping in Wichita Falls , de Falls hebben wij gezien, die stellen niks voor, ze liggen vlak naast de snelweg en zijn kunstmatig authentiek gemaakt wat absoluut niet gelukt is. Amerikanen hebben zoiezo niet veel smaak (naar mijn smaak).

Bij de receptie stond een oude dame die ons korting gaf terwijl wij geen kortingskaart hadden, maar ze “spaart” buitenlandse gasten en kan ons maar mooi bij haar lijstje voegen want Hollanders had ze nog niet.

Eerst even lekker in de schaduw gehangen en toen gegeten. Ik wilde graag bij het meertje zitten met mijn voeten in het water. Wij liepen de loopbrug op, kroop er een slang voor ons weg het water in !!!!!! Ik ben niet bang voor spinnen, niet voor muizen of wat dan ook, maar als de DOOD!! Voor slangen. Ik was genezen en hoefde niet meer met mijn voeten in het water....

D253FCD5-4FD0-41A0-887B-210359510B91

C0E37414-C8A3-46E0-8B7B-BF7F63EC70AE

D99998C9-40BA-4080-9D7C-DFC8B0FF4AD7

Het slangenbruggetje

21D26A9A-44C9-4D03-AE6A-D252075F9990

Foto’s

6 Reacties

  1. Mascha:
    15 mei 2019
    Wederom weer een mooi verhaal! 👍👍😀💋❤️
    Ik ben gewoon verslaafd!😀 Wacht met spanning op het volgende!!!
  2. Joke Provily:
    15 mei 2019
    Heerlijke verhalen, je neemt ons mee in jullie prachtige ervaringen. Wat schrijf je toch ontzettend leuk An.
    Ik kijk uit naar je volgende verhaal. Liefs Joke
  3. Ria:
    15 mei 2019
    Voor geschiedenis en historie moet je niet in amerika zijn. Voor wijds en groots armoe en rijk en veel wel.
    Maar ieder zijn smaak.
    We hopen wel dat dit toch jullie droomreis is. In ieder geval veel ervaring voor straks met Soestdijk.
    Veel plezier nog saampies
  4. Harrie Nanny:
    15 mei 2019
    Wat heb je het goed omschreven. Amerika, een land van uitersten. Jullie beleven het ten volle
    Liefs van ons
  5. Ellis:
    15 mei 2019
    Mooi verhaal Anja, kijk uit voor de slangen...……
  6. Patricia Buis:
    15 mei 2019
    Twee dgn geen verhaal, pffff dacht ik waar blijven de belevenissen..
    Wat schrijf je toch gaaf. Ik denk daar valt wat in te verdienen nu je toch allllllle tijd hebt, en je hoeft niet meer te solliciteren...
    Veel plezier nog en ik wacht op een vlgd verhaal. ( Hunkerhunker)
    🤩🤩