Warm

Gisteren liep de temperatuur al snel op. Wij hielden ons die dag grotendeels gedeinsd onder de schaduw van de bomen.

Ik heb 2 wassen gedraaid, Ruud heeft lijntjes gespannen waaraan die was al rap droog was.

De F1 moest weer rijden, dus dat hebben wij weer met grote spanning gevolgd, Max, met hier en daar wat mazzel, weer 1 e geworden 👍

Het was onze bedoeling in de avond weer naar de stad te gaan, dan is de temperatuur wat aangenamer, de lichtjes mooi, en we eten daar dan meteen een pizza’tje.

Ik had ergens gelezen dat je voor 5€pp met een taxibusje van de camping naar de stad gebracht kon worden ( op zondag rijden de bussen niet).

Toen ik het taxibedrijf belde werd het een ander verhaal, 25€ heen- en 25€ terug, dat werd ons te gek dus hebben wij gegeten bij het restaurant dat om de hoek van de camping staat.

Voor vandaag stond een tocht via De bloemenvelden van Castelluccio naar Assisi op de planning. Maar het was al rap weer 30 graden en nadat wij eerst nog naar de supermarkt waren geweest was het inmiddels 10.3.  

De Garmin staat afgesteld op de afmetingen van Soestdijk en wordt geacht ons niet via wegen die Soestdijk niet aankan te leiden.

Wij werden een weggetje op gestuurd waar ik mij hardop afvroeg “ kan dat wel?????” Het weggetje werd steeds smaller en stijler met veel haarspeldbochten tot wij op een punt kwamen waarvan wij dachten STOP!!!!
Hier dorsten wij niet verder maar keren was geen optie, Soestdijk stond op een stijle weg naar beneden, neus omlaag. Ik stap uit en zie een huis met een oprijpad, “ daar kun je wel keren Ruud. Toen moest Ruud achteruit rijden een stijle weg op, de koppelingsplaat begon te stinken en ik had het niet breed…..

Het keren ging goed en toen weer terug, van boven af zagen wij een vrachtwagen achteruit rijden, die was duidelijk ook vastgelopen…. Maar als hij via die weg heen kon komen kunnen wij ook over die weg, dus wij ook die kant op. De vrachtwagen was bezig te keren waar hij niet keren kon, de cabine stond overdwars ten opzichte van de aanhanger en de aanhanger hing daar helemaal getordeerd achter. Op dat moment zei ik tegen Ruud “ als we vast komen te staan achter die wagen hebben we in ieder geval voor 1 dag eten en drinken bij ons” 🫣

Maar het lukte de chauffeur uiteindelijk om weg te komen en wij kwamen weer op een normale weg.

Er was veel tijd voorbij gegaan en het was nog steeds warm, onder het rijden heb ik de plannen aangepast en een heerlijke camping aan zee gevonden. We zitten in de koelte van een zeebriesje en de schaduw van de luifel te genieten van het uitzicht op de Adriatische zee en het gepraat en gekwetter van onze hoofdzakelijk Italiaanse mede campeerders