Perugia

De bushalte stopt voor de camping en doet er een uur over om naar Perugia te rijden, prima dus.

Na de bus van 7 rijd er een om 11, dan die maar…. Volgend de campinghouder kun je tickets kopen in de bus.

Nou, dat blijkt niet het geval, maar wij mogen evengoed instappen en voor niks, noppes, nada, worden wij met een noodgang over de slechte Italiaanse wegen en langs scherpe bochten naar het busstation van Perugia gesleurd. Daar aangekomen gingen wij ervan uit dat zo’n busstation dicht bij het centrum ligt…FOUT!!! Het is nog een heel eind lopen naar het centrum, alles omhoog en bij 30 graden. Toen wij weer onderaan een hoge klim stonden zag ik het even niet zitten en zijn we eerst pauze gaan houden op een terrasje….

Uiteindelijk kwamen wij bij het allereerste mooie pleintje en kwamen via prachtige straatjes in het centrum terecht. Weer een terrasje gepakt, dit keer voor een broodje en toen weer verder, al klimmend….Uiteindelijk bereikten wij Piazza 1V Novembre een prachtig plein ingesloten door prachtige gebouwen, een cathedraal, een museum, heel veel winkeltjes die de beroemde Peruviaansen chocolade verkopen en in het midden staat een enorm groot fontein. Wij zijn nergens in geweest, voelden de behoefte niet. Hebben wel lang op een trap gezeten en om ons heen gekeken. Chocolade hebben wij ook niet gekocht, het was te warm en het zou smelten onderweg. Wel hebben wij koffie/ thee gedaan met een gebakje bij een beroemde patisserie. Ik moet je eerlijk zeggen, ik vind een hazelnootschuimtaart van bakker vd Berg lekkerder……

Wij wilden nog een indruk krijgen van de ondergrondse stad. De Rocca Paolina is gebouwd als militair fort en was voor paus Paulus III Farnese symbool van zijn pauselijke macht. Toen de edellieden en burgers van Perugia weigerden belasting te betalen, dacht de paus slim te zijn door de belasting te verhogen op het zout. Immers niemand zou zout weglaten uit zijn voedsel dacht hij. Perugia boog niet. Dan maar nergens zout in. Daar werd de paus zo boos over dat hij opdracht gaf de huizen van de edellieden die de opstand leidden te onteigenen en de huizen onderdeel te maken van het te bouwen fort. Een kwart van het toenmalige Perugia werd daardoor vernietigd.Het fort werd gebouwd maar in 1860 door de burgerij alweer met de grond gelijk gemaakt. Alleen het ondergrondse deel van het fort werd gespaard en dat kun je elke dag bezoeken.

Nog steeds zit er in dit deel van Italië geen zout in het brood .

Tijdens onze tocht door de ondergrondse gewelven kwamen wij roltrappen tegen… roltrappen die leidden naar een busstation vanwaar bussen rijden naar het grote busstation waar wij uitgestapt waren…..Kortom, wij hadden onszelf 10 km klimmen kunnen besparen…😢

Wij kwamen om 20.00 weer aan op de camping en moesten nog eten, misschien wat uit de keuken van de camping?? Ja hoor, dat kon. Angelo en zijn gevolg zaten aan picknicktafels te eten, wij konden aanschuiven…. Wat een mazzeltje weer, lekker een bruschetta en daarna pasta wijn erbij en dat voor een tientje, doe eens gek 😜